Mandag 09.04.

HALSEID VED STAKKASTADVATNET:

Ein ny fantastisk dag på Sør-Vestlandet måtte utnyttast til fulle etter at ryggen hadde sett meg i skjakk matt ett par dager. Sjølv om ikkje ryggen var heilt bra er det vanskelig å stoppa ein slik kar på ein så nydelig dag. Vi var der inne allerede før halv åtte på morgonen, og da var det ikkje så mange av fuglene så var vakne enda. Så da blei det litt fotografering av rimfrosten. Og det første bildet er over det speilblanke Stakkastadvatnet, med fortsatt litt is igjen hisst og pisst.

Det var 5 minusgrader då me kom inn, så det låg eit kvitt teppe rundt vatnet av rimfrost. Så her kommer tre bilder til av rimkrystallene på stråene.

Men turen vår var først og fremst mynta på å ta bilder av meiser på foringsplassen. Så nå kommer nokre meisebilder fra denne nydelige morgonstunden vi hadde i dag.

Løvmeisa var ein av dei som kom mest regelmessig på solsikkefrøene, og meisebollene.

Men den mest tallrika meisa i dag var ikkje bæremeisa, men Kjøttmeisa, som var de første på plass i de tidlige morgontimer.

Spettmeisa var ikkje av de mest ivrige på foringsplassen i dag, men av og til kom han innom etter solsikkefrø.

Den som har vært mest tallrik i vinter er blåmeisa, men det var ikkje så mange av de som var innom i dag.

Både Blåmeisa, Spettmeisa, og Svartmeisa er nok i gang med reirforberedelser så da har de nok ikkje så god til foringsautomaten.

Det var veldig få ganger vi såg Svartmeisa i dag, men heldigvis så lyktest det til slutt å få nokre fine bilder av vår aller minste meis.

Det viste seg i dag då vi holdt på at det var nokre firbeinte som og var interesert i solsikkefrøene.

Det var ei lita mus som kom innom mange ganger og forsynte seg av solsikkefrøene som hadde havnet på bakken.

Det var ein ganske artig opplevelse å sjå detta små og nydelige dyret med de kulerunde auena som for rundt og hoppet på bakken i lag med meisene.
Eit mykje større dyr kom og innom på foringsplassen i dag to ganger. Første gangen fekk eg ingen gode bilder. Men andre gangen gjorde den seg litt bedre tid så da fekk Jan og eg mange bilder av nøtteliten.

Dette blir avslutningen av bloggen min i dag av vårt nord europeiske Ekorn, ein foresten utrulig vakker skapning som eg er veldig glad for at vi har i våre norske skoger. Eit vakkert formiddagsmøte, og ein flott tur blei det for Jan, og undertegnede.